Πετιμέζι

Παραδοσιακό συμπύκνωμα μούστου από 100% φρέσκο σταφύλι υψηλής διατροφικής αξιας. Άριστη πηγή ενέργειας, πλούσιο σε ιχνοστοιχεία.

Το πετιμέζι είναι ένα παχύρρευστο σιρόπι που φτιάχνεται βράζοντας τον μούστο. Η γεύση του δεν είναι μόνο γλυκιά, αλλά πολύ πιο σύνθετη, με ελαφρά πικρό υπόβαθρο. Πλούσιο σε ενέργεια, σίδηρο και ασβέστιο. Δεν περιέχει συντηρητικά, χρωστικές, ζάχαρη. Συγκεντρώνει τα περισσότερα  θρεπτικά συστατικά του σταφυλιού και συνήθως χρησιμοποιείται:

•Αυτούσιο όπως είναι σε μικρά "πρωινά σφηνάκια" για άμεση ενεργειακή ενδυνάμωση: άριστη πηγή σιδήρου (αναιμίες) καταπραϋντικές ιδιότητες λαιμού (πονόλαιμος, βήχας), αντικαταθλιπτικό
• Στην μαγειρική, ως φυσικό γλυκαντικό, για μαριναρίσματα ιδιαίτερα με ξύδι σε γλυκόξυνες σάλτσες και γιά βαλσάμικες σαλάτες
• Στην ζαχαροπλαστική, με αλεύρι για την παρασκευή μουσταλευριάς και μουστοκούλουρων ως γλυκαντική ουσία σε ροφήματα, γιαούρτι, κέικ, κουλούρια, μπισκότα και ιδιαίτερα ως σιρόπι σε σπιτικές τηγανίτες, δίπλες και λουκουμάδες.

Χρήσεις
Στη σύγχρονη κουζίνα, οι χρήσεις του επεκτείνονται πέρα από τη ζαχαροπλαστική και προστίθεται σε πιάτα με κρέατα, ψάρια και λαχανικά, σε σάλτσες και ντρέσινγκ προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των σύγχρονων Ελλήνων γαστρίμαργων για κάτι παραδοσιακό, αλλά και καινούργιο. Το πετιμέζι δρα και ως συντηρητικό στη χωριάτικη κουζίνα, ιδίως στα γλυκά του κουταλιού με μελιτζάνα και κολοκύθα. Το πετιμέζι περιχύνεται πάνω σε ψημένο ψωμί, σε τσαλέτια (τηγανίτες από μπομπότα - ένα παλιό πιάτο από τη Σάμο), σε μικρές χορτόπιτες από την Τήνο όπως η φεσκλόπιτα, σε περισσότερα πιάτα στην παραδοσιακή κουζίνα και τουλάχιστον σε ένα γλυκόξινο πιάτο με ψάρι, το σαβόρο, σε διάφορες εκδοχές από τις Κυκλάδες.
Η συνοδεία λουκουμάδων και τηγανίτας είναι το φόρτε του. Υποκαθιστά θαυμάσια τη ζάχαρη στα αφεψήματα, αλλά και στη ζαχαροπλαστική. Χρησιμοποιείται αντί άλλου σιροπιού στο παγωτό και το γιαούρτι. Επίσης στις πράσινες σαλάτες με ξύδι. Τέλος το καλοκαίρι γίνεται υπέροχο δροσιστικό ρόφημα (1 μέρος πετιμεζιού σε 4 μέρη παγωμένου νερού) καθώς και γρανίτα (1 μέρος πετιμεζιού σε 4 μέρη τριμμένου πάγου).

Θρεπτική αξία (% ανά 100 γρ.):
Βrix 85,2 oBx / Yγρασία: 26,8,
Πρωτεΐνες: 0,6 / Λιπαρά: 0,0 / Κυτταρίνες: 0,0 / Υδατάνθρακες: 65,9 / Eνεργειακή Αξία: 266Kcal /
Eνεργειακή Αξία: 1117Kj
Σίδηρος (≈): 1,2mg / Ασβέστιο (≈):74mg Φωσφόρος (≈): 40 mg.

Το πετιμέζι είναι ένα 100% φυσικό προϊόν που φτιάχνεται χωρίς την προσθήκη συντηρητικών, χρωστικών και ζάχαρης, το οποίο μάλιστα διατηρείται πολύ καιρό εκτός ψυγείου. Το σκούρο αυτό παχύρρευστο ελιξίριο γλυκαίνει τον ουρανίσκο του ανθρώπου εδώ και αιώνες.

Άρθρα για τις θρεπτικές του ιδιότητες είναι γεμάτα από αναφορές στην ιστορία του, που πάει πίσω στην Μινωϊκή εποχή, καθώς και σε πολλές και διάφορες συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής.

Με άλλα λόγια το αρχαίο γλυκαντικό μας -να φανταστείτε ότι ο βιολόγος, γαστρονόμος και ρήτορας, μεταξύ άλλων, Αθήναιος (τέλη 2ου - αρχές 3ου αι. μ.X.) περιγράφει στα γραπτά του μια συνταγή ψαριού με πετιμέζι- κάνει ένα δυναμικό comeback. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν παραδοσιακά το βασικό γλυκαντικό σε κάθε ελληνικό σπίτι, το οποίο εξοστρακίστηκε από τη ζάχαρη. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσει τη θέση που του αξίζει.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δημιουργήσει ένα είδος αξιολογικής κλίμακας για τον μούστο που διαφοροποιούσε το γλυκαντικό από το πόσο είχε βράσει και πήξει. Υπήρχε ο γλεύκος που εκτιμάται ότι ήταν κάτι που έμοιαζε με τον φρέσκο μούστο από υπερβολικά ώριμα σταφύλια. Το έψημα ήταν συμπυκνωμένος χυμός σταφυλιών με την πυκνότητα του μελιού, που συχνά αντικαθιστούσε το τελευταίο. Ο εψετός ήταν λίγο λιγότερο πυκνός.